نبرد بر سر پایتخت داعش
نبردهای فرسایشی سوریه گویا با گذر زمان بیش از پیش پیچیده شده و می رود تا تبدیل به بزرگ ترین رویداد جهان پس از جنگ سرد تلقی شود. دمیتری مدودف نخست وزیر روسیه در سخنانش در کنفرانس امنیتی مونیخ بر این امر صحه گذارده و با لحنی بی‌سابقه به جهان غرب حمله کرده است. مدودف تصریح کرده که جهان "در جنگ سرد تازه‌ای" قرار گرفته که روسیه و غرب را در برابر هم قرار داده است. او پیمان ناتو را مسبب وضع بحرانی کنونی دانست و گفت که روسیه هدف خصومت غرب قرار گرفته است.
تشدید تنش ها بر سر سوریه و مداخله فزاینده احتمالی برخی قدرت های منطقه ای و بین المللی در تحولات این کشور در حالی است که روسیه و آمریکا در توافقی موسوم به توافق مونیخ در روزهای اخیر بدین نتیجه دست یافتند که طرفین درگیر (اعم از نیروهای دولتی و شبه نظامیان میانه رو ) در مدت یک هفته اقدام به ترک مخاصمه نموده و از هرگونه حمله ی تهاجمی بر علیه یکدیگر بپرهیزند. وزیر امور خارجه آمریکا در همین باره اظهار داشته است که کشورهای حاضر در این نشست همچنین با تسریع و گسترش فوری کمک های انسان دوستانه به شهرها و مناطق این کشور جنگ زده در هفته جاری توافق کردند. به گفته ی او مذاکرات بین نمایندگان حکومت سوریه و مخالفان آن به زودی از سر گرفته خواهد شد.
مدودف نسبت به وقوع جنگ جهانی در صورت مداخله زمینی سعودی در سوریه هشدار داده است.
مباحث پیرامون وضع ترک مخاصمه در حالی است که روسیه در همان مقطع با ارائه طرحی خواستار برقراری آتش‌بس بین شبه نظامیان مخالف و بشار اسد از روز اول مارس- ۱۱ اسفند- است ولی واشینگتن معتقد است که فاصله سه هفته‌ای تا آن زمان به مسکو و حکومت سوریه فرصت کافی خواهد داد تا گروه‌های شورشی باصطلاح میانه‌رو را درهم بکوبند.
توافق مونیخ طرفین را به ترک مخاصمه دعوت نموده است.
نیروهای وفادار به بشار اسد در طول هفته های اخیر پیروزهای چشمگیری را در شمال و جنوب این کشور به دست آورده اند، امری که موجب ایزوله گروه های مخالف اسد شده است. نیروهای دولت بشار اسد در آخرین دور نبردها با برخورداری از پیشتیبانی هوایی ارتش روسیه، موفق شدند محاصره سه سال و نیمه شهرک‌های شیعه نشین نبل و الزهرا را شکسته و یک گام دیگر به بازپس‌گیری کامل حلب، که پیش از آغاز جنگ شش ساله بزرگترین شهر سوریه بود، نزدیک شوند.
نیروهای ارتش و شبه نظامیان حامی دولت وارد شهرک های تحت محاصره نبل و الزهرا شده اند.
به گفته ناظران با این تحول، مسیرهای انتقال تجهیزات تروریست ها به مناطق حضور آنها مختل شده و مشخصا، ارتباط نواحی تحت کنترل آنها در حلب با ترکیه قطع شده است. تروریست های مستقر در حلب در طول سال های پس از آغاز بحران سوریه تا به امروز متکی به حمایت های ترکیه بوده اند، لذا قطع راه های ارتباطی می تواند ضربه مهلکی را بر پیکر محاصره شوندگان وارد نماید.
بشار اسد رئیس جمهور سوریه نیز در جدیدترین اظهاراتش صراحتا بیان داشته که هرگونه گفتگویی به منزله پایان مقابله ارتش با مخالفین نخواهد بود و جنگ تا تصرف کل سوریه ادامه خواهد داشت.
اسد بر ضرورت تصرف کامل سوریه تاکید نموده است.
تحولات فوق در حالی است که مباحث پیرامون احتمال مداخله نظامی ترکیه و عربستان در امور سوریه و تلاش برای ممانعت از فروپاشی آن چه گروه های میانه رو خوانده می شود این روزها بیش از پیش به گوش می رسد، امری که در صورت تحقق می تواند آن چنان که مدودف در مونیخ اظهار داشته به جنگ جهانی سوم تبدیل گردد. در همین زمینه روز گذشته مولوم چاووش اوغلو وزیر خارجه ترکیه می‌گوید، در صورت لزوم ممکن است ترکیه و عربستان سعودی وارد عملیات زمینی علیه داعش در سوریه شوند. او گفت، عربستان در حال اعزام جنگنده به پایگاه اینجرلیک برای مداخله احتمالی در سوریه است.
ارتش تروریست ها را در حلب محاصره نموده است.
سرتیپ احمد عسیری مشاور دفتر وزیر دفاع سعودی نیز شب گذشته در گفتگویی با العربیه بر مشارکت سعودی در حمله به سوریه و استقرار جنگنده های این کشور در پایگاه اینجرلیگ صحه گذارد. برآورد تحولات سوریه نشان از قطعی بودن حملات سعودی و ترکیه در این کشور دارد، چرا که طرفین فارغ از نحوه ی مداخله (که ممکن است اختلاف هایی بر سر آن وجود داشته باشد) با چراغ سبز ایالات متحده آمریکا مواجه شده اند.
در باب مداخله آنکارا و ریاض در سوریه و حمایت لفظی ایالات متحده از آنان و هم چنین تاکید نیروهای دولتی سوریه و مسکو مبنی بر ضرورت تداوم نبرد با مخالفین نکاتی مهم قابل ذکر است:
ژنرال العسیری از تلاش سعودی برای سقوط رقه سخن رانده است.
پیش بسوی پایتخت داعش
از زمان آغاز مداخله هوایی نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا و سپس ورود هوایی روسیه به این مناقشه، نبرد بر علیه خلافت خودخوانده ابوبکر البغدادی ظاهرا در راس برنامه های تمامی طرفین حاضر در بحران قرار گرفته است. نگرانی فزاینده از رشد و توسعه افکار سلفی گری و پیامدهای احتمالی قدرت گیری داعش در سراسر جهان، تمامی طرفین را مجاب ساخته جهت دستیابی به اهداف خویش ولو ظاهرا آن را در راستای مقابله با داعش جلوه دهند، کما آن که نه ایالات متحده آمریکا در مقابله قاطعانه با این گروه صادقانه رفتار نموده و نه روسیه آن چنان که اظهار داشته همه ی قدرت خویش را آن چنان که می گوید صرف مقابله با داعش نموده (روس ها علاوه بر داعش سایر گروه های حاضر در بحران را نیز مورد هدف قرار می دهند) است.
رقه بیش از دو سال است که در تصرف نیروهای تروریستی داعش است.
اکنون و در آستانه ورود نظامی سعودی به جنگ سوریه نیز مقامات نظامی این کشور از این حربه بهره گرفته و تلاش می نمایند با استناد به ضرورت حمله به داعش و نابودی این گروه تروریستی، حملات خویش را مشروع جلو دهند. سرتیپ احمد عسیری مشاور دفتر وزیر دفاع سعودی در تماس با شبکه العربیه می گوید که حجم مشارکت نیروهای سعودی در جنگ علیه داعش، با تفاوت اهدافی که ائتلاف بین‌الملل وضع می‌کند، متفاوت خواهد بود. او خاطرنشان کرده که پادشاهی عربی سعودی به جنگ با داعش در منطقه پر اهمیت‌تر برای این گروه که همان رقه سوریه و محیط اطراف آن است، پایبند است.
آغاز حملات احتمالی سعودی علیه داعش و پایتخت این گروه در حالی است که دو گروه فعال دیگر نیز چشم به تصرف پایتخت ابوبکر البغدادی دوخته اند. به واقع و با تضعیف و انزوای گروه تروریستی داعش در طول ماه های اخیر به ویژه عقب نشینی های صورت گرفته در عراق، طرفین حاضر در بحران سوریه در راستای مطامع ارضی شان بر سر تصرف پایتخت داعش به رقابت می پردازند. حضور در رقه به منزله استیلا بر بخش بزرگی از مناطق شرقی و عمدتا بیابانی سوریه قلمداد می شود.
رویترز در گزارشی که روز گذشته منتشر نموده اذعان کرده که نیروهای دولتی سوریه با کمک جنگنده‌های روسیه به استحکامات نظامی و سنگرهای استان رقه رسیده اند و در حال پیشروی به سمت مرکز این استان هستند. تصور می شود که نیروهای دولتی سوریه در کنار شبه نظامیان مخالف این گروه با اگاهی نسبت به ضعف گروه تروریستی داعش و اطلاع از این امر که در صورت وضع ترک مخاصمه میان طرفین تمامی جبهه ها به گونه ای مجزا به نبرد بر علیه داعش و النصره متمرکز خواهد شد در تلاش اند که با ورود به سرزمین های این گروه بر رقیب خود پیشی گیرند، از همین روست که در روزهای اخیر از مشارکت زمینی سعودی آن هم از سوی مناطق شمالی شهر رقه سخن به میان امده است.
گروه سوم حاکم در حوالی شهر رقه را می توان گروه های کرد وابسته به یگان های مدافع خلق قلمداد نمود. گروهی که بی توجه به نبردهای میان دولت سوریه و مخالفینش و با وضع بی طرفی نسبی در پی توسعه سرزمین هایش در شمال سوریه بر آمده است. تصرف شهر استراتژیک تل ابیض در چند ماه پیش توسط نیروهای اتحاد دموکراتیک را می توان یکی از سنگین ترین شکست های داعش در سوریه از ابتدای بحران این کشور تا کنون دانست.
از زمان تصرف رقه تا به امروز، رعب و وحشت مدام در این شهر اشاعه شده است.
تل ابیض واقع در شمال رقه و در نزدیکی با نقطه صفر مرزی با ترکیه قرار دارد. از شهر رقه به عنوان پایتخت تکفیری های داعش نام برده می شود. ورود به این استان و نزدیکی به پایتخت داعش خطر را به نزدیکی قلب این گروه تروریستی رسانده است و احتمال کشیده شدن درگیری را به حوالی این شهر بیش از هر زمانی افزایش داده است.
احیای شبه نظامیان مسلح
نبرد هفته های اخیر میان نیروهای دولتی سوریه و گروه های مورد حمایت عربستان سعودی، قطر و ترکیه نظیر جیش الاسلام، لوا الحق، احرار الشام، جیش الحر و سایر گروه های محلی را می توان نقطه ی عطفی در تحولات میدانی سوریه دانست. محاصره گروه های فوق در بزرگترین شهر سوریه (حلب)، پاکسازی کامل استان لاذقیه در غرب سوریه، پیشروی به سوی درعا در جنوب و اکنون ورود به استان رقه ضمن چندپارگی گروه های شبه نظامی و مجزا ساختن آنان دست برتری را از آن نیروهای وفادار به بشار اسد ساخته است، امری که در صورت تداوم آن ممکن است در کمتر چند هفته به متلاشی شدن کامل آنان بی انجامد.
مخالفین اسد از دریافت موشک های گراد توسط حامیان شان خبر داده اند.
نکته حیاتی در باب وضعیت گروه های معارض آن که عملا آن ها در آن واحد در چند جبهه همزمان با نیروهای دولتی سوریه، داعش و جبهه النصره در حال نبردند، فضایی که در صورت تداوم آن و با حملات سهمگین هوایی روسیه ممکن است آن چنان که جان کری پیش بینی نموده به شکسته شدن کمرشان منجر شود. آن چه عرصه را بیش از پیش بر آنان تنگ نموده، عدم ارتباط میان انان بواسطه قطع راه های مواصلاتی می باشد. به طور نمونه نیروهای اپوزیسون مسلح اکنون در درون شهر حلب توسط نیروهای دولتی محاصره شده و در بیرون از آن از سوی وفاداران به اسد، داعش و گروه های کرد احاطه شده ان. وضعیت در بلندی های قلمون، درعا، شمال لاذقیه، ریف دمشق، حوالی حمص و... نیز به همین صورت است.
ورود احتمالی ترکیه و سعودی می تواند ولو در صورت مقابله آنان با داعش از میزان فشارها بر گروه های به ظاهر میانه رو بکاهد و هم چنین راه های ارتباطی برای تامین مایحتاج نظامی آنان را فراهم آورد. جنگجویان مخالف سوری روز جمعه فاش کردند که در روزهای اخیر به موشک های گراد زمین به زمین از سوی حامیانشان دست یافته‌اند. این موشک ها می تواند مقاومت مخالفان مسلح را در برابر نیروهای اسد بویژه در مناطق حلب، افزایش دهد.
وضعیت حاکم بر حلب: سبز: معارضین مسلح، قهوه ای کم رنگ: وفاداران به اسد، زرد: کردها، قهوه ای سوخته: داعش.
مقابله احتمالی با داعش از سوی ترکیه و عربستان می تواند در شرایط برقراری ترک مخاصمه میان نیروهای دولتی با معارضین به نفع گروه های حامی ریاض و آنکارا تلقی شود، چرا که در صورت عقب نشینی داعش، مناطق تحت سیطره بدست گروه های فوق افتاده و دست آنان را در جایگاه برتری در گفتگوهای آتی با دولت سوریه قرار خواهد داد.
چاووش اوغلو از استقرار جنگنده های سعودی در اینجرلیک خبر داده است.
معضلی به نام پ ی د
رسانه های ترکیه شب گذشته خبر دادند که ساعتی پس از هشدار نخست وزیر ترکیه، در مورد اقدام آنکارا در صورت مواجهه با تهدید مرز‌هایش، منابع دولتی در ترکیه تأیید کردند که ارتش این کشور، مواضع شبه‌نظامیان کرد در شمال سوریه را گلوله‌باران کرده است. خبرگزاری رویترز شامگاه شنبه ۲۴ بهمن، در گزارشی از استانبول، در این مورد نوشت که مشخص نیست چرا ارتش ترکیه اقدام به گلوله‌باران مواضع کرده، آن هم در شرایطی که نیروهای کرد با حمایت هوایی روسیه، موفق شدند گروه های تندرو را از یک پایگاه هوایی در نزدیکی مرز ترکیه بیرون برانند.
منبع دولتی مورد استناد رویترز، با اشاره به حزب اتحاد دموکراتیک کردهای سوریه، که آنکارا آن را گروهی تروریستی می‌داند، تأیید کرده که نیروی نظامی ترکیه، مواضع این گروه را در منطقه اعزاز، در شمال حلب و نزدیکی مرز ترکیه، گلوله‌باران کرده است.
مناطق سه گانه کردشامل عفرین، کوبانی و جزیره.
پ ی د شاخه سوری پ ک ک محسوب می شود.
کردهای سوریه که قریب به ده درصد جمعیت این کشور را تشکیل می دهند عمدتا در مناطق شمالی سوریه ساکن بوده و از زمان شکل گیری جمهوری عربی سوریه فاقد حقوق اولیه بوده تا آن جا که حتی دارای تابعیتی سوری نیز نبوده اند. کردهای سوریه به لحاظ جمعیت اندک و پراکنده گی شان در نقاط مختلف سوریه تا پیش از وقوع تنش در این کشور بر خلاف کردهای ترکیه و یا عراق معضلی برای حاکمیت مرکزی سوریه نبوده اند.
آغاز بحران در سوریه و تضعیف حکومت مرکزی توامان با مداخله قدرت های منطقه ای و فرا منطقه ای در امور داخلی این کشور و شکل گیری گروه های تروریستی ظاهرا دینی و یا سکولار موجب تحرک روزافزون کردها به سوی دستیابی به منافع آتی شان شد. حزب اتحاد دموکراتیک شاخه سوری حزب کارگران کردستان ترکیه موسوم به پ ک ک در این میان توانست با حذف رقبای درونی اش خویشتن را به قدرت غالب در مناطق کرد نشین سوریه تبدیل نماید.
از همان زمان آغاز درگیری های سوریه، کردهای این کشور بی اعتنا به تنش های فی مابین با اتخاذ روی کردی مجزا در پی تشکیل اقلیم خودمختار نظیر آن چه در شمال عراق است گام برداشتند. عدم قدرت بالای سایر گروه های حاکم بر سوریه و تضعیف پی در پی حکومت مرکزی سوریه نیز فضا را برای کردها مهیا ساخت، چرا که سایر طرفین درگیر برای عدم کاهش قدرت شان از رویارویی با کردها پرهیز نمودند.
گفته می شود که با وجود فقدان روابط حسنه میان کردها با حکومت مرکزی سوریه (بدلیل تبعیض های وارده بر آن ها در خلال چهار دهه حکومت خاندان اسد)، با آغاز بحران داخلی در سوریه، میان دولت اسد و کردها توافقی صورت پذیرفت مبنی بر آن که دولت سوریه تلویحا قدرت کردها را به رسمیت شناخته و نیروهایش را از مناطق کردنشین خارج نموده در ازای آن، کردها از تقابل با دولت پرهیز نماید. اهمیت توافق صورت گرفته برای دولت سوریه از آن روست که ضمن خارج نمودن کردها از لیست مخالفینش، عملا آن ها را رو در روی سایر مخالفین سکولار و سلفی اش قرار خواهد داد، از سویی دیگر با آگاهی نسبت به نگرانی های ترکیه بابت قدرت گیری کردها (به دلیل وفاداری شان به پ ک ک)، عملا با اعطای استقلال ضمنی، زمینه آغاز بحرانی امنیتی را برای ترکیه فراهم نمود.
اردوغان یگان های مدافع خلق را تروریست خوانده و از آمریکا خواسته است از میان ترکیه و آن ها یکی را برگزیند.
رژیم اردوغان از زمان آغاز درگیری ها در سوریه نسبت به هرگونه فرایندی که منتهی به خودمختاری و یا استقلال مناطق کردنشین سوریه منجر شود هشدار داده و آن را خط قرمز خود عنوان نموده است.
وفاداری حزب اتحاد دموکراتیک سوریه به حزب کارگران کردستان ترکیه و پیروی از مشی عبدالله اوجالان، آنکارا را به در پیش گرفتن سیاستی حق به جانب سوق داده است. حضور میلیون کرد در ترکیه و جنگ سی ساله ارتش ترکیه با پ ک ک موجب شده تا رژیم اردوغان با نگرانی به تحولات آتی سوریه بنگرد. بی گمان خودمختاری و یا استقلال مناطق کرد نشین سوریه (با توجه به حضور گسترده کردهای ترکیه در سوریه)، در کنار استقلال کردستان عراق، پیامدهای امنیتی گسترده ای را برای ترک ها در پی خواهد داشت.
نگرانی ترکیه از قدرت گیری فزاینده کردها درسوریه در حالی است که ایالات متحده به پ ی د بسان یک عنصر و نیروی زمینی کارکشته جهت مقابله یا تروریست های داعش در سوریه می نگرد و همین امر بر نگرانی ترکیه افزوده و دولت اردوغان را بر آن داشته از طرق مختلف نظیر حملات گاه و بیگاه نظامی، حمایت از داعش و تلاش های بین المللی در راستای تضعیف کردهای سوریه بکوشد.
از زمان ورود نظامی ائتلاف به رهبری آمریکا به معادلات منطقه جهت رویارویی با داعش، یگان های مدافع خلق (بازوی نظامی پ ی د) در سوریه، در کنار پیشمرگه های کرد عراقی را می توان بزرگترین متحدین واشنگتن در عرصه میدانی در نبرد با تکفیری ها دانست. حمایت لجستیکی و هوایی ایالات متحده از نیروهای کرد به ویژه در سوریه نقش بسزایی در قدرت گیری آن ها ایفا نموده است، امری که با نگرانی و هشدار مکرر آنکارا روبرو شده است.
از سویی با آغاز حملات روسیه در سوریه و اعلام امادگی مسکو جهت حمایت از کردها در نبرد با تکفیری ها اکنون و بیش از هر زمانی موقعیت حزب اتحاد دموکراتیک در مناطق کرد نشین تثبیت شده است. بنا بر گزارش های منابع موثق صالح مسلح رهبر حزب اتحاد دموکراتیک کردستان سوریه اخیرا به مسکو رفته و با میخائیل بوگدانوف معاون وزیر امور خارجه روسیه در رابطه با چگونگی مقابله با تکفیری ها و جلب حمایت های مسکو دیدار و گفت‌وگو کرده اند.
داعش و پیروانش در هفته های اتی با حملات هوایی و زمینی بیشتری روبرو خواهند شد.
به نظر می رسد مداخله نظامی عربستان سعودی و ترکیه در سوریه موجب باز شدن جبهه ای جدید در این کشور خواهد شد که در آن کردهای این کشور از مشی بی طرفی خارج شده و عملا در صف حامیان اسد قرار خواهند گرفت، امری که تبعات گسترده بر امنیت منطقه خواهد گذارد. ورود پ ی د به نبرد مستقیم با ترکیه و حامیان سوری اش موجب ورود سایر شبه نظامیان پ ک ک (شاخه کردستان ترکیه) به مناقشه جهت حمایت از پ ی د خواهد شد، در این میان مواضع ابالات متحده که هر دو سوی ماجرا را متحدین خود می داند قابل پیش بینی نخواهد بود.
آمریکا در رابطه با حملات آتی ترکیه بر علیه پ ی د به دیده ی تردید
جلوه ای از پیامد های اقتدار امنیتی-نظامی ارتش ج.ا.ا
جلوه ای از پیامد های اقتدار امنیتی-نظامی ارتش ج.ا.ا
خطر مواجه ترکیه و روسیه
آیا ترکیه خطر مواجهه نظامی با روسیه را می پذیرد؟
گروه بین الملل فرهنگ نیوز، تنش میان ترکیه و روسیه به دنبال انهدام جنگنده سوخو روسیه که آنکارا مدعی است در حریم هوایی ترکیه صورت پذیرفته هم چنان در حال افزایش است. با این اوضاع سوالات در خصوص احتمال مواجهه نظامی میان رو کشور سیر صعودی دارد. یک متخصص نظامی ترک در مصاحبه با المانیتور، عواقب چنین مواجهه ای را برای ترکیه مصیبت بار خواند. ترکیه بار دیگر در هفته گذشته روسیه را بابت تجاوز به حریم هوایی اش محکوم نمود و سفیر روسیه را در آنکارا احضار و اعتراض رسمی اش را اعلام نمود. رییس جمهور ترکیه رجب طیب اردوغان و نخست وزیر احمد داود اوغلو به مسکو اخطار دادند که با آتش بازی نکند، وگرنه عواقب بعدی آن پای خودش خواهد بود. با وجود اخطار شدیداللحن آنکارا به مسکو و احضار سفیر روسیه، به نظر می آید دولت داوداغلو علی رغم بیان به ظاهر سختش در تلاش است که با احتیاط از وقوع یک برخورد نظامی دیگر با روسیه اجتناب کند.
وزیر امور خارجه ترکیه در سخنرانی اخیرش در 30 ژانویه اعلام کرد که یک فروند جنگنده سوخو 34 روسیه وارد حریم هوایی ترکیه در 29 ژانویه شده است. " قبل از آن که تجاوز رخ دهد، به هواپیمای روسی چندین بار به زبان انگلیسی و روسی از سوی پایگاه هوایی ترکیه اخطار داده شد. این تجاوز جدید روسیه نمونه دیگری از رفتار حساسیت برانگیز این کشور است." البته روسیه اتهامات ترکیه را رد نمود و آن را ((تبلیغات ترکیه)) دانست. اردوغان در ادامه واکنش ها، به خبرنگاران همراهش در سفر به شیلی در 30 ژانویه گفت که تجاوز اخیر روسیه در راستای افزایش تنش میان دو کشور است. واکنش مشابه دیگری نیز از سوی داوداغلو روز بعد در سفرش به ریاض رخ داد، او گفت:" این امر غیر ممکن است که امروزه چنین تجاوزی از سوی هر کشوری را پنهان نمود. ترکیه در هیچ حالتی بدنبال افزایش درگیری با روسیه نیست."
رسانه های ترکیه اعلام کردند که نیروی هوایی ترکیه پایگاه های خود را در وضعیت نارنجی قرار داده و تعداد بیشتری جت را در مرز با سوریه مستقر نمود. ترکیه به خلبانانش دستور داده که در برابر هر تجاوزی سریعا واکنش نشان دهد.
مواجهه نظامی ترکیه و روسیه
نگرانی از تشکیل یک منطقه خودگردان توسط کردهای سوریه در مرز باعث شده که ترکیه غرب رود فرات را منطقه قرمز اعلام کند. حال چگونه ترکیه می تواند وضعیت را با توجه به کمک های روسیه در شمال سوریه، مدیریت کند؟
المانیتور این سوال را با ژنرال بازنشسته نعیم بابوراوغلو مطرح نمود. بابوراوغلو اکنون مشاور امنیت ملی و مرکز مطالعات سیاست خارجی می باشد. او در پاسخ به این سوال گفت:" ترکیه در حال حاضر در مرحله بسیار خطرناک در بحران روسیه وارد شده است. بعد از سقوط جنگنده روسیه، این کشور منطقه را پر از هواپیماهای سوخو 34 و 35خود نموده است که بسیار پیشرفته تر اف-14 های ترکیه هستند. برخلاف سوخو 24 که فقط قابلیت های هوا به زمین دارد، سوخوهای 34 و 35 علاوه بر قابلیت های هوا به زمین، توانایی های هوا به هوا را نیز دارد. این هواپیماها همچنین توسط رادارهای بسیار پیشرفته پشتیبانی می شوند."
این متخصص همچنین افزود: "رییس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین در تلاش است که ترکیه را به وادی جنگ بیاندازد، نه تنها بر سر مسئله سقوط هواپیمایش بلکه از طریق فعالیت های منطقه ای اش که بر خلاف اهداف ترکیه است. بعد از انهدام جت روسی، ترکیه نمی تواند با اف-14 هایش در حریم هوایی سوریه پرواز کند." منظور بابوراغلو تفاوت فاحش تکنولوژیکی هواپیماهای روسی که اکنون در منطقه در پرواز هستند با اف-14 های روسی است. او در ادامه گفت: اگر روسیه بدنبال جنگ با ترکیه است، با هدف تلافی نمودن انهدام هواپیمایش است. پوتین مطمئن است که در این نبرد پیروز می شود و برای وجهه داخلی اش نیز بسیار مفید است. هدف قرار دادن یک یا دو هواپیمای ترکیه ای، پوتین را تبدیل به قهرمان در کشورش می نماید. در خصوص حمایت ناتو از ترکیه، آن گونه که ترکیه در مواجهه با روسیه انتظار دارد نیز جای تردید وجود دارد. رای گیری در ناتو به صورت کسب اتفاق آراء است، در صورت وقوع چنین جنگی، احتمالا آمریکا و انگلیس از نظر نظامی ترکیه را حمایت می کنند اما درباره حمایت آلمان، فرانسه و یونان تردید وجود دارد. تمام چیزی که ناتو احتمالا تمایل به انجام آن دارد، استقرار موشک های ضد هوایی پاتریوت در شرق ترکیه و اختصاص هواپیماهای مجهز به سیستم های کنترل و اخطار هوابرد برای حمایت از هواپیماهای ترکیه ای است."
بابوراوغلو اذعان می کند که شاید ملاحظات داخلی همچنان اردوغان را ترغیب به حمایت از مداخله در سوریه کند، اما او معتقد است که چنین مداخله ای نتیجه های مصیبت باری را برای ترکیه به ارمغان می آورد